اکثر زوج‌ها وقتی نگاهی به عقب می‌اندازند تایید می‌کنند که ماه عسل بهترین دوره در زندگی آنها بوده که رابطه جنسی خوبی برقرار کرده‌اند. در این دوره همه چیز ساده، دلنشین و رضایت‌بخش است اما بعد از آن چه...؟

فاز اول: ماه عسل کاملا طبیعی است که در این دوره از زندگی مشترک همه چیز در حد ایده‌آل باشد. اشتیاق در هر دو نفر وجود دارد و هیچ نوع مشکل نعوظی یا سردمزاجی در زوج‌ها وجود ندارد.
البته لازم به ذکر است که در زندگی برخی زوج‌ها این دوره اصلا وجود ندارد و در نتیجه یک رابطه رضایت‌بخش و پایدار شکل نمی‌گیرد. ماه عسل جنسی دقیقا مانند ماه عسل واقعی یک روز تمام می‌شود و پایان آن زمانی حساس و تاثیرگذار در زندگی زوجین است.

در پایان این زمان زوجین ممکن است 2 شکل رفتار را بروز دهند. 1. برقراری ارتباط و 2. تن دادن به زندگی

 فاز دوم:ارتباط زنانه مردانهوقتی زوجی رفتار دوم یعنی تن دادن به زندگی را انتخاب می‌کنند، یعنی به یک عقیده رایج ولی اشتباه به این معنا که با گذر زمان اشتیاق از بین می‌رود و زندگی روزمره دشمن عشق است، اعتقاد دارند.
گروهی از زوج‌ها نیز رفتار اول یعنی برقراری یک ارتباط صمیمی و ادامه رابطه جنسی را انتخاب می‌کنند. شاید فکر کنید که به هر حال تمامی زوج‌ها ارتباط صمیمی و رابطه جنسی خود را ادامه می‌دهند، اما در واقع این‌طور نیست. برقراری این ارتباط بسیار سخت است و زوجی موفق می‌شود که رابطه جنسی از حالت مردانه به زنانه تغییرشکل پیدا کند.

 به عبارت ساده‌تر باید گفت ماه عسل نوعی رابطه جنسی مردانه است؛ پر از اشتیاق، حرکت و میل. در نهایت ماه عسل شکل رابطه جنسی زنانه می‌شود. ارتباط صمیمی یک رابطه جنسی زنانه، آرام احساسی، بدون هدفی خاص با نوازش و ارتباط بیشتر را پدید می‌آورد.

فاز سوم: زندگی زناشویی معمولا زمان زیادی می‌خواهد تا زوجین در فاز دوم موفق شده و وارد فاز شوند در صورتی که مردان بپذیرند که تسلیم همسر خود شوند و به دنیای ناشناخته و جدید او پا بگذارند فاز سوم آغاز می‌شود. یعنی یک زندگی زناشویی همراه با عشق. در این فاز لحظاتی آرام، احساسی، با نوازش و به دنبال آن لحظاتی پرشور و با هیجان در انتظار همسران است.
فراموش نکنیم هیچ رابطه جنسی‌ای بهتر از دیگری نیست. آنچه سبب جذاب شدن یک رابطه جنسی می‌شود، خلاقیت زن و مرد است. فاز سوم از آنجا که همه زنانه و هم مردانه است، می‌تواند تا ابد ادامه یابد و هرگز تمامی ندارد.

آیا آنقدر خسته هستید که حال و حوصله انجام دادن هیچ کاری، حتی رابطه زناشویی را هم نداشته باشید؟ حتما پای یک مساله تغذیه‌ای در میان است. تعجب نکنید چون دکتر مارتا موریس، پژوهشگر دانشگاه تافت می‌گوید که غذاهای مختلف هم می‌توانند روی احساسات جنسی ما تاثیر بگذارند.


1.تغذیه
اگر سطح فولات خون شما پایین باشد به طور حتم انرژی و تمایل شما هم به برقراری رابطه زناشویی کمتر خواهد بود. تحقیقات جهانی نشان می‌دهند که خانم‌ها به طور معمول به اندازه کافی ویتامین‌های گروه B را دریافت نمی‌کنند و این مساله می‌تواند در کاهش میل جنسی آنها موثر باشد. به علاوه، کمبود آهن هم می‌تواند باعث بدخلق شدن خانم‌ها و پایین آمدن میل جنسی‌شان بشود. بنابراین شما می‌توانید با مصرف به اندازه غذاهای حاوی آهن و فولات مانند اسفناج، عدس، انواع گوشت‌ها و حبوبات، همیشه میل جنسی خود را زنده نگه دارید. با این حساب، می‌بینید که گاهی اوقات یک مساله ساده و پیش پا افتاده می‌تواند در کاهش یا افزایش میل جنسی شما بسیار موثر باشد و زندگی زناشویی‌تان را به شدت تحت تاثیر خود قرار بدهد. اگر می‌خواهید عوامل تاثیرگذار دیگر در رابطه با زندگی زناشویی‌تان را هم بشناسید. به شما پیشنهاد می‌کنیم که نگاهی به این مقاله و 7 توصیه‌اش بیندازید.

2.ماساژ
بیشتر افراد شاغل پس از برگشتن از محل کار خود، آن قدر از کار و ترافیک راه و استرس ناشی از آنها خسته هستند که ترجیح می‌دهند به جای داشتن یک رابطه زناشویی لذت‌بخش، بدون خوردن شام بخوابند تا این‌طوری از دست خستگی روزانه‌شان خلاص شوند. اما نظر روان‌شناسان و متخصصان سلامت جنسی چیز دیگری است. آنها معتقدند که خانم یا آقا می‌توانند با ماساژ دادن شانه و گردن همسر خود، هم خستگی کار و استرس روزانه را از او دور کنند و هم با تماس پوستی که از این طریق ایجاد می‌کنند، او را برای برقراری یک رابطه زناشویی خوب، آماده سازند. راستی! یادتان باشد که تنها 10 دقیقه ماساژ دادن برای آمادگی پیش از رابطه زناشویی، کافی است.

3.ورزش
تحقیقات نشان داده‌اند که هرچقدر خانم‌ها اندام متناسب‌تری داشته باشند، تمایلشان به داشتن رابطه زناشویی و رضایت پس از برقراری رابطه‌شان هم بیشتر می‌شود. دکتر جودیس گربر، استاد روانشناسی دانشکده پزشکی ورمونت تحقیقی را در این زمینه انجام داده و می‌گوید: «بیشتر خانم‌های 45 تا 55 ساله‌ای که از رابطه زناشویی خود رضایت دارند، اندامشان متناسب است و از چاقی یا لاغری مفرط رنج نمی‌برند». شاید بعضی‌ها فکر کنند که ورزش کردن قبل از ساعت خواب می‌تواند باعث به هم خوردن نظم و زمان خواب آنها شود. در صورتی‌که نظر دکتر ژانت هاید، روان‌شناس چیز دیگری است. او می‌گوید: «35 تا 40 دقیقه ورزش کردن با شدت متوسط، درست قبل از خوابیدن، جریان خون را در بدن شما منظم‌تر و کارکرد سیستم عصبی‌تان را هم بهتر می‌کند. با منظم شدن جریان خون و بهتر شدن کارکرد سیستم عصبی هم،‌ تمایل شما به داشتن یک رابطه زناشویی لذت‌بخش پیش از خوابیدن دوچندان می‌شود».

4.برانگیختگی
خیلی‌ها فکر می‌کنند که باید برای شروع رابطه زناشویی و رسیدن به اوج لذت، حتما 2 تا 3 ساعت معاشقه پیش از رابطه داشته باشند و به همین خاطر هر وقت که زمان زیادی ندارند، به‌‌رغم تمایل‌شان از خیر برقراری رابطه با همسر خود می‌گذرند. اما پژوهشگران دانشگاه پنسیلوانیا می‌گویند که تنها 7 تا 13 دقیقه معاشقه پیش از رابطه زناشویی برای برانگیختن تمایل جنسی خود فرد و همسرش کافی است و شما نباید با فکر طولانی و خسته‌کننده بودن رابطه، به طور کلی آن را کنار بگذارید!

5.عصبانیت
هرگز با عصبانیت یا ناراحتی به رختخواب نروید! عصبانیت یا ناراحتی می‌تواند باعث به هم خوردن خلق‌وخوی همسر شما هم بشود و به این ترتیب ممکن است شما نتوانید رابطه زناشویی خوبی را برقرار کنید یا حداقل اینکه هیچ‌ کدامتان از رابطه‌ای که دارید، لذت نبرید. بنابراین بهتر است که قبل از خوابیدن در مورد موضوعی که باعث عصبانیت یا ناراحتی شما شده با همسرتان صحبت کنید تا زندگی زناشویی‌تان تحت تاثیر آن قرار نگیرد.

6.شناخت
یکی از مهم‌ترین مسائلی که ممکن است باعث کاهش تمایل جنسی شما یا همسرتان بشود،‌ نداشتن شناخت کافی در مورد تمایلات جنسی طرف مقابل است. بنابراین بد نیست که شما هر چند وقت یک‌بار در مورد تمایلات جنسی خود با همسرتان صحبت کنید و اگر مشکلی در رابطه زناشویی‌تان وجود دارد، حتما همسرتان را از آن مطلع کنید تا این مشکلات کوچک، روز به روز بزرگ‌تر نشوند و شما را نسبت به هم سرد و دلزده نکنند.

7.بوهای مختلف
شاید برایتان جالب باشد اگر بشنوید که رایحه‌های مختلف هم می‌توانند در کاهش یا افزایش میل جنسی شما یا همسرتان تاثیرگذار باشند! مثلا تحقیقات جدید نشان داده‌اند که بوی خیار، شیرین‌بیان و پودر بچه می‌تواند تا 13 درصد و بوی اسطوخدوس و پای کدو حلوایی تا 11 درصد سطح خون واژینال را در خانم‌ها بالا ببرد و باعث افزایش تمایل جنسی آنها بشود. بنابراین شما می‌توانید مقداری پای کدو حلوایی را به‌عنوان دسر بعد از شام میل کنید یا مقداری خیار حلقه‌‌شده را کنار تخت‌تان قرار بدهید.

بیماری پیرونی اولین بار توسط دانشمندی به نام فالوپیوس در سال 1561 میلادی گزارش شد ولی در سال 1743 توسط جراح مشهور فرانسوی، پیرونی، کامل‌تر بیان شد و بیماران مرد با مشکل انحنای آلت به این عنوان معرفی شدند....

 بین20 تا 40 درصد مردان مبتلا به بیماری پیرونی دچار اختلال در نعوظ می‌شوند و 70 درصد مبتلایان اختلالات قابل توجه روانی از خود نشان می‌دهند. اخیرا میزان شیوع بیماری پیرونی افزایش یافته است که می‌تواند به علت مصرف داروهای ایجادکننده نعوظ باشد. به طور کلی، بسیاری از بیماران از پذیرش درمان اجتناب می‌کنند. در مطالعات اخیر، شیوع بیماری پیرونی در مردان زیر 40 سال 2/8 درصد گزارش شده است.

بیماری پیرونی یکی از مشکلات بالینی است که مردان میانسال و مسن را مبتلا می‌کند. این افراد معمولا از درد، تغییر شکل آلت هنگام نعوظ و کوتاهی طول آن شکایت دارند.
معمولا سن شیوع بیماری بین 40 تا 70 سالگی است و با افزایش سن، شیوع آن بیشتر می‌شود. در اغلب مطالعات، این بیماری در سن 50 سالگی تشخیص داده می‌شود. بسیاری از بیماران مبتلا به پیرونی شکایت خاص بالینی ندارند ولی گاهی بیمار به علت نعوظ دردناک، انحنای آلت تناسلی و نعوظ ضعیف در قسمت جلوتر از محل ایجاد ضایعه به پزشک مراجعه می‌کند.

ممکن است انحنا و یا درد ایجاد شده موقع نعوظ به‌قدری شدید باشد که مانع ایجاد رابطه زناشویی رضایت‌بخش شود. در برخی موارد، بیمار یک توده نرم در بدنه آلت خود احساس می‌کند. در بیماری پیرونی، در زمانی که آلت در وضعیت نعوظ قرار ندارد، بیمار هیچ‌گونه دردی را ذکر نمی‌کند. بیماران عمدتا نگران این هستند که مبادا این ضایعه عارضه بدخیمی در آلت باشد. لازم است به بیمار اطمینان داد که این توده هیچ‌گونه بدخیمی یا زمینه سرطانی شدن را در پی ندارد و به عبارتی جزو ضایعات خوش‌خیم به حساب می‌آید.

بیماری پیرونی چه علایمی دارد؟

در معاینه، معمولا یک پلاک پوستی سفت و فیبروتیک با حدود مشخص در بدنه آلت لمس می‌شود که اندازه آن متغیر است. این پلاک عامل اصلی ایجاد درد و انحراف آلت به طرف محل پلاک است. پلاک معمولا در قسمت پشتی آلت در خط وسط قرار دارد. در برخی بیماران ممکن است چند پلاک ایجاد شده باشد و بیمار توده‌های سفت متعددی را احساس کند. در موارد شدید به علت رسوب مواد کلسیمی، پلاک به شدت سفت می‌شود و در تصویر رادیولوژی نیز می‌توان آن را مشاهده کرد.

علت بروز بیماری پیرونی چیست؟

اگر چه علت بیماری پیرونی هنوز نامشخص است اما از نظر بافتی ضایعه خطرناکی محسوب نمی‌شود و تغییرات ایجاد شده عمدتا مشابه یک ضایعه التهابی شدید است. عواملی مانند ضربه، عفونت، تصلب شرایین، عوامل ژنتیکی، مصرف سیگار، بیماری دیابت، بالا بودن چربی خون و افزایش فشار خون، سابقه جراحی آلت، مصرف دارو، سابقه فامیلی بیماری پیرونی به عنوان زمینه‌های ایجادکننده و یا تشدیدکننده بیماری مطرح هستند.
مشخص شده است افرادی که بیماری پیرونی دارند در مقایسه با مردان متاهل هم‌سن خود، تعداد نزدیکی بیشتری داشته‌اند یا از نزدیکی‌های خشنی برخوردار بوده‌اند که احتمال ضربه به آلت در آنها بیشتر بوده است. به عبارتی، می‌توان گفت بیماری پیرونی یک بیماری بافتی مرتبط با سن است که در بیماران با تمایلات جنسی زیاد، اتفاق می‌افتد. ناتوانی جنسی ممکن است همراه بیماری در مردان مبتلا دیده شود که عمدتا منشأ این ناتوانی جنسی روحی روانی است و هنوز رابطه آن به‌طور مستقیم با بیماری پیرونی تایید نشده است. بسیاری از بیماران به علت اثر روانی بیماری، دچار اختلال در نعوظ می‌شوند. در مطالعات مختلف، همراهی بیماری‌ پیرونی با ناتوانی جنسی در 75 تا 100 درصد موارد گزارش شده است.

چه باید کرد؟

درمان دارویی قطعی برای بیماری پیرونی وجود ندارد. این بیماری در 50 درصد موارد، پس از یک تا یک‌سال‌‌‌‌‌‌‌ونیم خودبه‌خود بهبود می‌یابد. در ابتدای بیماری، تحت نظر گرفتن بیمار و حمایت‌های عاطفی از بیمار توصیه می‌شود. پزشکان از داروهایی نظیر ویتامینE و یا قرص‌های پاراآمینوبنزوییک اسید و گاهی تزریق کورتون به داخل ضایعه نیز استفاده می‌کنند که موفقیت کمی در درمان بیماری داشته است. اخیرا نیز از دستگاه واکیوم برای برطرف کردن انحنای آلت استفاده می‌شود. واکیوم وسیله‌ای است که جهت درمان اختلالات نعوظ مورد استفاده قرار می‌گیرد و استفاده درمانی از آنها برای مردان مبتلا به ناتوانی جنسی بی‌خطر است. به‌ندرت بیماران به روش‌های جراحی و برداشتن پلاک نیاز پیدا می‌کنند. بررسی‌های رادیولوژیک یا آزمایشگاهی در این بیماران توصیه نمی‌شود و تاثیری در روند تشخیص و یا درمان بیماری ندارد.

به‌طور خلاصه می‌توان گفت بیماری پیرونی بیماری خوش‌خیمی است و در بسیاری از مردان نیاز به درمان ندارد و لازم است به بیمار اطمینان داده شود که برجستگی و سفتی که در روی آلت خود احساس می‌کند یک تومور بدخیم نیست و نمی‌تواند موجب ناتوانی جنسی در وی شود. ولی در برخی از افراد درمان دارویی لازم است و تنها در گروه کوچکی شدت انحنای آلت به حدی می‌رسد که مانع نزدیکی می‌شود. در برخی موارد بیماری پیرونی را همراه با برخی بیماری‌ها گزارش کرده‌اند.

یک کارشناس مامایی و اختلالات جنسی  با بیان اینکه «زایمان تاثیرات مقطعی چه از لحاظ هورمونی و چه از لحاظ آناتومیک بر روی میل جنسی و کاهش آن دارد»، توصیه کرد:«زن به مدت 40 روز پس از زایمان نباید رابطه جنسی داشته باشد اما در این دوره نباید به دلیل ممنوعیت رابطه جنسی، داشتن رابطه عاشقانه فراموش شود.»

معصومه حیدری در گفتگو با خبرنگار سلامت نیوز، اظهار داشت:«طبق تحقیقات به عمل آمده دیده شده بر حسب اینکه زنان چه الگویی برای رابطه جنسی خود دارند این الگو در دوره بارداری و پس از زایمان با اندکی تغییرات ادامه پیدا می‌کند و اگر زنی قبل از بارداری از لحاظ رابطه جنسی با همسر فعال و خوب بوده در دوره بارداری و پس از زایمان نیز همین روش را خواهد داشت.»

وی ادامه داد:«اما طبیعتا خود فرایند زایمان چه به صورت طبیعی و چه به صورت سزارین برای داشتن رابطه جنسی پس از زایمان مهم است و ما توصیه می‌کنیم که زن به مدت 40 روز پس از زایمان نباید رابطه جنسی داشته باشد و اگر زایمان زن به صورت طبیعی بوده باید تا زمانی که بخیه‌ها و دستگاه تناسلی وی به حالت طبیعی برنگشته رابطه زناشویی نداشته باشد و در مورد زایمان به صورت سزارین نیز این ممنوعیت تا زمانی که رحم زن بهبود پیدا کند وجود دارد.»

این کارشناس مامایی افزود:«در کل باید تمام تغییرات آناتومیک پس از زایمان به مدت 40 روز بهبود یابد و اگر زن ترشح و یا خونریزی داشته باشد باید بهبود پیدا کند و بایستی بعد از 6 هفته پس از زایمان به پزشک مراجعه کند تا معاینه شود و بررسی شود که سیستم تناسلی به حالت اولیه برگشته و یا زن دچار عفونت نشده باشد، سپس با ارائه یک روش پیشگیری از بارداری که مناسب با دوره شیردهی زن است می تواند رابطه جنسی را داشته باشد.»

این عضو هیئت علمی دانشکده پرستاری دانشگاه شاهد تصریح کرد:«حدود 10 تا 15 درصد از زنان دچار افسردگی پس از زایمان می شوند که به دلیل تغییرات هورمونی است که در این دوره بوجود می آید و از طرفی مسئولیت مادری برخی از زنان را دچار اضطراب و استرس های شدیدی می کند خصوصا زنانی که تازه این حس را تجربه کرده اند و تمام این موارد بر فرایند میل جنسی و نزدیکی تاثیر دارد.»

وی افزود:«زنانی که نقش مادر بودن و نقش زن بودن را پذیرفته اند ممکن است پس از زایمان بهترین دوران را داشته باشند و حتی در مدت 40 روزی که نباید رابطه جنسی داشته باشند رابطه عاشقانه و صمیمانه با همسر خود را همچنان دارند و باید دقت داشت که در این دوره نباید به دلیل ممنوعیت رابطه جنسی، داشتن رابطه عاشقانه فراموش شود و طرفین می توانند به طرق دیگر ارضاء شوند.»

معصومه حیدری ادامه داد:«همانطور که می دانید میزان هورمون پرولاکتین در دوره شیردهی افزایش پیدا می کند و موجب کاهش میزان استروژن در بدن زن شده و در نتیجه در کاهش میل جنسی زن و خشکی واژن تاثیر داشته و باعث می شود زن برای رابطه جنسی تمایلی نداشته باشد.نکته مهم در این میان این است که تربیت جنسی در دوره کودکی و دوران بلوغ و مشاوره های خوب پیش از ازدواج قطعا موجب می شود زن بتواند روابط جنسی را چه در دوره بارداری و چه در دوره پس از زایمان به خوبی مدیریت کند.»

وی گفت:«مسئله ای که باید به آن دقت داشت این است که زن به دلیل شیر دادن به نوزاد خود و بدقلقی های نوزاد برای شیر خوردن و گریه های شبانه نوزاد موجب خستگی زن می شود و در نتیجه شاید برای داشتن رابطه جنسی تمایل چندانی نداشته باشد که در این میان مشارکت همسر و خانواده و توجه عاطفی و روحی که به زن در این دوره باید بشود و همکاری در انجام کارهای منزل از جانب همسر به زن کمک می کند تا کمبود خواب نداشته باشد و از طرفی زن بایستی از لحاظ تغذیه ای تقویت شود.»

این عضو هیئت علمی دانشکده پرستاری دانشگاه شاهد خاطر نشان کرد:«حمایت های عاطفی از زن باعث می شود وی تمام کارهای خود را زمانبندی کند و زمانی را هم برای داشتن رابطه جنسی با همسر خود اختصاص دهد بنابراین باید گفت فی نفسه خود زایمان تاثیرات مقطعی چه از لحاظ هورمونی و چه از لحاظ آناتومیک بر روی میل جنسی و کاهش آن دارد ولی عامل کاهش میل جنسی زنان پس از زایمان نیست و بسته به اینکه زن در قبل از دوران بارداری فعال جنسی بوده است در دوران بارداری و پس از زایمان با تغییرات اندکی همان حالات را دارا خواهد بود.»

رابطه جنسی یکی از ابعاد ارتباطی بین زن و مرد می باشد( بعد اقتصادی،بعد عاطفی ، بعد فکری، بعدجنسی) و مساله عجیب و غریب و چندش آوری نیست که خانواده ها نسبت به آن بی توجه باشند. متاسفانه بسیاری از خانواده ها در آموزش این مسئله به فرزندان خود کوتاهی می کنند.


2- خانمها توجه کنند رابطه جنسی یک قسمت از رابطه زن و مرد هست و قسمت شروع هم می باشد پس راجع به آن واقع بین باشیم . آقایان هم توجه کنند که رابطه جنسی تنها رابطه بین زن و مرد نیست .

3- ارتباط جنسی یک رفتار است ولی پانتومیم نیست و ما باید در این ارتباط هم، از کلام و بیان استفاده کنیم و به طرف مقابلمان بگوییم و از او بشنویم که ما برای یک ارتباط لذت بخش به چه چیزی نیاز داریم.

4- باورهای غلط را در مورد رابطه جنسی که از بچگی در ذهن ما نقش بسته با مطالب جدید علمی عوض کرده و رابطه جنسی لذت بخش را به رابطه جنسی خرافاتی تبدیل نکنیم.

5- هیچوقت از رابطه جنسی به عنوان سلاح استفاده نکنیم (گاهی مردها رفتاری از خود بروز می دهند که بعضی از زنها فکر می کنند که رابطه جنسی یک اسلحه در دست آنهاست . و از رابطه جنسی برای رسیدن به بعضی از خواسته های خود استفاده می کنند) البته شاید این کار در ابتدا مفید به نظر برسد ولی اثرات تخریبی آن در آینده نزدیک تمام ابعاد زندگی را در بر خواهد گرفت.

6- برای یک رابطه جنسی موفق باید اضطرابها و ترسها کنار گذاشته شوند: مهمترین آنها ترس از بچه دار شدن است این ترس می تواند به صورت کاهش لذت جنسی، عدم لذت جنسی در زن، انزال زودرس و بسیاری مشکلات دیگر بروز نماید . توجه شود که بر خلاف عقیده عوامانه با بچه، هیچ مردی را نمی شود به زندگی پایبند کرد اینکه می گویند تا ازدواج کردی بچه دار شو کاملاً تحریف شده است . باید اجازه داد وجوه مختلف ارتباطی بین زن و مرد (با چاشنی رابطه جنسی لذت بخش) آرام آرام مستحکم شود .

7- خانمها معمولاً نگران شب زفاف هستند. مسائلی از قبیل : آیا درد دارد؟ آیا خون دارد؟ و غیره . پس آقایان بدون توجه به خرافات شب اول زندگی مشترک را به رضایت همسر خود اختصاص دهند و سعی نکنند با زور و فشار و اذیت اهداف از پیش تعیین شده خود را دنبال کنند چه بسا همین مسئله عواقب وخیمی را در زندگی آینده آنها پیش می آورد(پس لذت برای شبهای دیگر و رضایت برای شب اول )

8- ارتباط جنسی تنوع زیادی دارد و هیچ ارتباطی به شرط رعایت بهداشت آن، از نظر علمی و حتی شرعی مضر نمی باشد . پس زن و مرد با مشورت هم همه ارتباطها را می توانند امتحان کنند و آنها را که لذت بخش تر است ادامه و بعضی ها را متوقف کنند. فهمیدن اینکه طرف مقابل از چه چیزی لذت می برد یک هنر است و زن و مرد هر چه هنرمندتر باشند زندگی خوب و لذت بخش تری خواهند داشت. نوازش سینه ها ، لمس با زبان ، نوازش رانها ، لمس کلیتوریس، لمس نقطه g ، ارتباط دهانی وبسیاری مسائل دیگر ... پس خانمها و آقایان سعی کنند سفرهای اکتشافی در طرف مقابل خود داشته باشند .

9- کانال واژن ، حفره ای روی هم خوابیده می باشد که بعد از ازدواج طول و قطر آن با آلت تناسلی همسر تطابق پیدا میکند پس آقایان وخانمها استرس کوچکی و بزرگی آلت را از خود دور کنند و به نکات دیگر و مهمتر ارتباط جنسی توجه کنند.

10- برعکس آقایان که معمولاً فقط از طریق نزدیکی به اوج لذت جنسی می رسند خانمها از طرق دیگر مثل لمس و غیره هم می توانند به این امر برسند این را از بابت این گفتم که آقایان همیشه در استرس این نباشند که آیا خانم هم مثل من لذت می برد و چکار کنیم که با هم به اوج برسیم (خصوصاً در اول ازدواج معمولاً این امر شدنی نیست) و به تدریج شاید عملی شود . ولی آقایان می توانند حتی بعد از اینکه خود به اوج لذت رسیدند با ادامه دادن مطالب پیش گفته راه رسیدن خانم به نقطه اوج را فراهم نمایند.و دست آخر اینکه رابطه جنسی زیاد و مکرر با همسر هیچ عارضه ای ندارد و روی قوای جسمانی و سلامتی فرد نه تنها مضر نیست بلکه بسیار هم مفید می باشد به شرط اینکه به رابطه جنسی به عنوان یکی از ابعاد بسیار مهم زندگی نگاه شود. استفاده از تریاک، مواد نیروزا و غیره هیچ اثر مثبتی بر روی رابطه جنسی ندارد و در آینده صدمات برگشت ناپذیری را سبب خواهد شد ، پس بهتر است هر مشکلی در معاشقه پیدا کردید سریعاً به پزشک خود اطلاع داده و درمان متناسب را بگیرید. و هیچوقت رابطه جنسی را مسئله بی اهمیت تلقی نکنید.

سلامت نیوز: مشکلات مختلف واژن می‌تواند موجب سوزش و خارش آن شود.

سوال: اگر بعد از رابطه ‌جنسی دچار سوزش و خارش در ناحیه واژن می‌شوم، یعنی چه مشکلی دارم؟

پاسخ: ازآنجاکه این علائم تاثیرات طبیعی رابطه‌ جنسی نیستند، می‌توانند نشانه این باشد که مشکلی در ناحیه واژن شما وجود دارد.

مشکلات مختلف واژن می‌تواند موجب سوزش و خارش آن شود، مخصوصاً بسیاری از عفونت‌ها که البته همه آنها با رابطه‌ جنسی در ارتباط نیستند. در زیر به برخی از این مشکلات اشاره می‌کنیم:

• عفونت قارچی: خارش و سوزش دو نشانه از نشانه‌ های بسیار زیاد عفونت قارچی هستند که کاندیدیاز نیز نامیده می‌شود و بسیار متداول است. علائم دیگر عبارتند از ترشحات غلیظ و سفید رنگ کشک مانند و تورم لب‌های واژن. عفونت قارچی گاهی ممکن است از طریق رابطه‌ جنسی سرایت کند، اما نه همیشه، زیرا دخترهایی که رابطه‌ جنسی ندارند هم ممکن است دچار عفونت قارچی شوند. اگر تصور می‌کنید دچار عفونت قارچی شده‌اید اما تابحال این مشکل را نداشته‌اید، حتماً به پزشک مراجعه کنید. آنهایی که مکرراً دچار عفونت قارچی می‌شوند از داروهای بدون نسخه موجود در داروخانه‌ها که کرم‌های ضدقارچ هستند یا از درمان‌‌های شیاف واژن استفاده می‌کنند.

• تریکوموناسیس: یک انگل تک‌سلولی که می‌تواند در غده پروستات مردها نیز زندگی کند می‌تواند موجب بروز ترشحات کف ‌مانند زرد-سبز رنگ و همچنین خارش شود. این مشکل با داروهای بدون نسخه قابل درمان نیست و نیاز است به پزشک مراجعه کنید.

• واژینیت: به معنای التهاب واژن است. واژینیت درنتیجه رابطه‌ جنسی یا هر عامل دیگری که توازن عادی واژن را که حاوی باکتری‌هایی که به تمیز کردن واژن و حفظ رطوبت عادی آن کمک می‌کند، اخلال ایجاد می‌کند.

• سوزش واژن: عوامل مربوط به رابطه‌ جنسی که ممکن است موجب سوزش و خارش واژن شوند شامل استفاده از کرم‌ها و ژل‌های اسپرم‌کش یا سایر وسایل جلوگیری از بارداری است. همچنین خانم‌های یائسه، که سطح پایین استروژن در بدنشان گاهی موجب خشک شدن رطوبت واژن‌شان می‌شود، رابطه‌ جنسی برایشان ناراحت‌کننده خواهد بود. کرم‌های واژن که بدون نسخه از داروخانه قابل تهیه هستند و می‌توانند رطوبت واژن را حین رابطه‌ جنسی افزایش دهند، برای این مشکل مفید هستند.

• واکنش‌های حساسیتی: این مشکل که نسبت به عفونت تداول کمتری دارد نیز می‌تواند موجب خارش و سوزش واژن بعد از رابطه‌ جنسی شود. خانم‌ها ممکن است گاهی نسبت به مایع منی مرد آلرژی داشته باشند. تشخیص آلرژی‌های مایع‌ منی بخاطر علائم بسیار شخصی که دارند و ممکن است خانم‌ها با پزشک خود درمیان نگذارند، بسیار دشوار است. بعد از تشخیص عفونت، خانم‌هایی که متوجه می‌شوند دچار آلرژی به مایع‌ منی هستند، ممکن است از همسر خود درخواست کنند که از کاندوم استفاده کند. اگر بعد از استفاده از کاندوم علائم قبلی از بین رفت، احتمالاً مشکل حساسیت بوده است.

خودِ کاندوم نیز ممکن است موجب خارش و سوزش واژن در خانم‌هایی شود که به لاتکس، پلاستیکی که برای ساخت کاندوم‌ها استفاده می‌شود، حساسیت داشته باشند. افرادیکه به لاتکس حساسیت دارند، معمولاً با قرار گرفتن در معرض آن پی به حساسیت خود می‌برند. ازآنجاکه حساسیت به لاتکس مسئله‌ای کاملاً جدی است، که حتی ممکن است علائم کشنده و بسیار پرخطری مثل ایجاد مشکل تنفسی داشته باشد، به خانم‌هایی که این مشکل را دارند توصیه می‌شود از کاندوم‌های بدون لاتکس یا وسایل جلوگیری دیگر استفاده کنند.

صفحه قبل 1 ... 10 11 12 13 14 ... 32 صفحه بعد